คอลัมน์ NEXT GEN: ‘เจ-ศุภรัตน์’ นักศึกษาต้นแบบ รางวัลคนดี คนเก่ง มีจิตสาธารณะ

เดลินิวส์ (กรอบบ่าย) ฉบับวันที่ 17 มีนาคม พ.ศ. 2562

นภาพร พานิชชาติ
napapornp@dailynews.co.th
“ภูมิใจที่ได้รับคัดเลือกให้เป็นนักศึกษาต้นแบบรางวัลคนดี คนเก่ง มีจิตสาธารณะ ทุกอย่างที่ทำ ไม่ได้หวังของรางวัล แต่เป็นสิ่งที่ตั้งใจและเต็มใจที่จะทำเพื่อสังคมและส่วนรวมครับ”
น้องเจ-นายศุภรัตน์ รัตนพันธ์ ชั้นปีที่ 3 สาขาวิศวกรรมอุตสาหการ คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม เด็กหนุ่มมากความสามารถ หัวใจจิตอาสา นักศึกษารางวัลชนะเลิศ โครงการคัดเลือกและยกย่องคนดี คนเก่ง มีจิตสาธารณะของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล (มทร.) ธัญบุรี
เจเป็นลูกชายคนโตของบ้าน มีน้องชาย 1 คน กำลังศึกษาอยู่ชั้นประถมศึกษาชั้นปีที่ 5 เกิดที่จังหวัดสกลนคร อาศัยอยู่กับย่าจนถึง ป.2 เมื่อย่าเสียชีวิตจึงย้ายมาอยู่กับพ่อแม่ที่จังหวัดสระแก้ว ฐานะทางบ้านปานกลางประกอบอาชีพเกษตร ทำไร่มันสำปะหลังและข้าวโพด ครอบครัวของเจดำเนินชีวิตตามแนวพระราชดำริรัชกาลที่ 9 ยึดหลักเศรษฐกิจพอเพียง โดยเมื่อปี 2546 ขณะที่เจเรียนอยู่ ป.2 ได้เป็นตัวแทนนักเรียนกล่าวรายงานต่อพระพักตร์สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี เรื่องเศรษฐกิจพอเพียง โรงเรียนบ้านหนองปลาตอง เมื่อครั้งพระองค์ท่านเสด็จพระราชดำเนินทรงติดตามผลการดำเนินงานโครงการตามพระราชดำริ ในโรงเรียนพื้นที่จังหวัดนครพนม จังหวัดมุกดาหาร และจังหวัดสกลนคร “ผมยังจำได้และเป็นเกียรติกับครอบครัวของผมเป็นอย่างมากครับ” เจกล่าวอย่างภาคภูมิใจ
เจเป็นนักกิจกรรมมาตั้งแต่เด็ก สมัยเรียนประถมชอบช่วยเหลือกิจกรรมต่าง ๆ ของโรงเรียน รวมไปถึงงานด้านวิชาการ โดยช่วงที่เรียนชั้น ป.6 รร.วังไพรวิทยาคม เข้าร่วมการแข่งขันวิทยาศาสตร์ และได้รับรางวัลชนะเลิศ เคยเป็นตัวแทนโรงเรียนเข้าร่วมการรณรงค์และออกบูธ โครงการต่อต้านยาเสพติด จังหวัดสระแก้ว เมื่อปี 2549 ได้รับ “รางวัลเด็กดีศรีสระแก้ว” สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาสระแก้ว เขต 1 หลังจบชั้นมัธยมศึกษาชั้นปีที่ 3 อยากจะทำงานเพื่อหารายได้มาช่วยเหลือพ่อแม่ “อยากเปิดอู่ ติดตั้งเครื่องเสียงรถยนต์” จึงศึกษาหาข้อมูลแหล่งให้ความรู้ทางด้านนี้ จึงไม่ศึกษาต่อและตัดสินใจ เข้าอบรมและหาความรู้จาก ศูนย์พัฒนาฝีมือแรงงาน จังหวัดสระแก้ว แต่เมื่อเข้าอบรมทางศูนย์ไม่ได้เปิดสอนทางด้านนี้ จึงเปลี่ยนไปศึกษาด้านงานเชื่อมแทน
ระยะเวลา 2 ปี สำเร็จหลักสูตรวิชาชีพทางด้านงานเชื่อม โดยท่านอาจารย์ไพฑูรย์ จันบวร ซึ่งท่านเป็นอาจารย์ที่ศูนย์พัฒนาฝีมือแรงงาน จ.สระแก้ว แนะนำให้เรียนต่อเพื่อฐานของเงินเดือนที่สูงกว่า บวกกับท่าน ย้ายมาทำงานที่ศูนย์พัฒนาฝีมือแรงงาน จังหวัดนครนายก ตนเองจึงตัดสินใจเรียนต่อในสาขาโลหะการ วิทยาลัยเทคนิคนครนายก โดยอาจารย์เป็นคนส่งเรียนและให้ที่พักกับตนเอง
“อาจารย์เป็นผู้ที่มีพระคุณเป็นเหมือนพ่อของผมอีกคนหนึ่ง อาจารย์จะพาผมไปด้วยทุกครั้งเมื่อท่านเป็นวิทยากรพิเศษอบรมพนักงานตามสถานที่ต่าง ๆ อาจารย์เป็นคนสอนทฤษฎี ตัวของผมจะสอนปฏิบัติ แบ่งค่าสอนให้ครั้งละ 3,000 บาท เป็นรายได้ระหว่างเรียน” ในปี 2549 เจยังได้รับ “รางวัล
เพชรเมืองขุนด่าน จังหวัดนครนายก” โดยคัดเลือกจากนักศึกษาที่มีผลการเรียนดี พฤติกรรมเรียบร้อย
นอกจากนี้ระหว่างที่เรียน พยายามหาประสบการณ์และฝึกทักษะความรู้ด้านการเรียนอยู่ตลอด โดยเข้าร่วมการแข่งขันตามเวทีต่าง ๆ ทั้งระดับภาคและระดับประเทศ รวมไปถึงการได้เป็นตัว แทนประเทศไทยไปแข่งขันระดับนานาชาติ โดยได้รับรางวัล ชนะเลิศการแข่งขันทักษะ สาขาเทคโนโลยีงานเชื่อม World Skill ASEAN “Hanoi 2014” ณ กรุงฮานอย ประเทศเวียดนาม และ เหรียญทองแดงการแข่งขันฝีมือแรงงานโลก ครั้งที่ 43 สาขาเทคโนโลยีงานเชื่อม (Welding) ณ สหพันธ์สาธารณรัฐบราซิล จากผู้เข้าแข่งขัน 45 ประเทศทั่วโลกจากประสบการณ์ความรู้จากการเรียน การประกวด ตลอดจนการทำงานต่าง ๆ ทางด้านทักษะงานเชื่อม อยากนำความรู้ที่มีไปถ่ายทอดให้กับบุคคลต่าง ๆ อยากทำงานในสายวิชาชีพครู (ครูช่าง) หลังเรียนจบในระดับ ปวช.จึงสอบเข้าที่ สาขาวิศวกรรมอุตสาหการ เอกเชื่อมประกอบ คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม มทร.ธัญบุรี และเพื่อลดค่าใช้จ่ายระหว่างเรียนและฝึกปฏิบัติตนเองทั้งเรื่องวินัยและความรับผิดชอบ เจจึงไปอาศัยอยู่ในวัดหว่านบุญ ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากมหาวิทยาลัย พร้อมกับช่วยเหลืองานวัดทุกอย่าง รวมถึงไม่ยุ่งเกี่ยวกับสิ่งเสพติดทุกชนิด
ในระหว่างเรียน เจยังใช้ความสามารถด้านช่างเชื่อมของตนเองให้เกิดประโยชน์ โดยไปเป็นวิทยากรตามสถานศึกษาต่าง ๆ ออกค่ายพัฒนา ค่ายอาสาสร้างโรงเรียนให้น้อง ๆ ในถิ่นทุรกันดาร เพื่อให้ น้อง ๆ มีที่เรียนหนังสือ เพิ่มโอกาสทางด้านศึกษา เหมือนกับที่ตนเองเคยได้รับเช่นกัน ความขยันและมีจิตอาสาทั้งงานภายนอกและภายในมหาวิทยาลัย ทำให้เจได้รับคัดเลือกให้ชนะเลิศโครงการคัดเลือกและยกย่องคนดี คนเก่ง มีจิตสาธารณะ มทร. ธัญบุรี
“ผมยังได้รับเงินรางวัลจากโครงการ 10,000 บาท แต่ผมไม่ขอรับ เพื่อให้ทางมหาวิทยาลัยนำไปใช้ประโยชน์ต่อไป ผมเชื่อเสมอว่า เมื่อเราทำเพื่อคนอื่นก็จะมีผลตอบรับที่ดีกลับมาหาเรา อย่างน้อยก็ทำให้เรามีความสุขครับ”
เจบอกว่า อีก 2 ปีเขาจะสำเร็จการศึกษาได้ทำงานที่รัก และพร้อมจะถ่ายทอดความรู้ ประสบการณ์ ที่สะสมมา ให้กับนักเรียน นักศึกษา เพื่อนำความรู้ที่ได้ไปต่อยอด และจะเป็นแบบอย่างที่ดีให้กับคนอื่น ๆ ต่อไป.